Szparagi – właściwości + PRZEPISY

Szparagi gatunek byliny z rodziny szparagowatych. Występuje naturalnie w obszarze śródziemnomorskim i na terenach przyległych. Jest jedynym jadalnym przedstawicielem rodzaju szparag (Asparagus) i jako roślina uprawna rozpowszechniony został na całym świecie. Obecnie największe plantacje szparagów znajdują się w Ameryce Północnej oraz na Dalekim Wschodzie (głównie w Chinach). Uprawia się je także w Europie Zachodniej (Holandia, Hiszpania Francja, Niemcy). Szparagi hodowane są również w Polsce – głównie w województwie wielkopolskim oraz lubuskim.

BUDOWA:

Część podziemna szparagi zwana jest karpą (składa się z rozrastającego się na boki kłącza tzw. korzeń), która przystosowana jest do zimowania w podłożu.
Szparagi pod ziemią potrafią przetrwać lata dzięki korzeniom mięsistym, które rozrastają się nawet na głębokość 3 m. Korzenie włókniste natomiast odpowiedzialne są jedynie za pobieranie składników pokarmowych.

Co roku wiosną na górnych częściach karp pojawiają się młode pędy (tzw. wypustki), które początkowo są bardzo soczyste, grube i mięsiste. To właśnie wypustki w początkowej fazie wzrostu stanowią jadalną część rośliny, zwaną popularnie „szparagami”. Kiedy wypustki osiągają długość powyżej 30 cm, stają się twarde, łykowate i niejadalne.

Rozróżniamy dwa rodzaje szparagów białe oraz zielone i jest to związane ze sposobem uprawy.

Szparagi bielone rosną w wałach ziemi, które usypuje się nad rzędami roślin. Wypustki zbiera się zanim przebiją powierzchnię gleby i należy wyciąć szparaga specjalnym, ostrym nożem. Zbiory szparagów bielonych przeprowadza się dwukrotnie w ciągu dnia: wcześnie rano i popołudniem/wieczorem.

Szparagi zielone rosną nad ziemią – dzięki temu zawierają więcej witamin i składników odżywczych (mają dostęp do świata słonecznego). Wycina się je, kiedy osiągną około 20 cm wysokości, a zbiory przeprowadza się przed południem raz dziennie (kiedy jest chłodniej – tylko raz na kilka dni).

Zebrane szparagi umieszcza się w ciemnym i chłodnym miejscu albo w pojemniku z lodowatą wodą. Uprawa szparagów jest czaso i pracochłonna. Miałam okazję pracować przy zbiorach dlatego z własnego doświadczenia wiem, że jest to jedna z cięższych prac polowych i nie polecam nikomu.

Szparagi zielone dają mniejsze plony niż szparagi bielone, ponadto są mniej trwałe (szybkie więdnięcie, rozsypywanie się główek). Nie trzeba ich za to obierać ze skórki przed podaniem w odróżnieniu od białych.

WŁAŚCIWOŚCI:

• lekkostrawne,
• niskokaloryczne,
• zawierają witaminy z grupy B,
• witaminę C, K,
• zielone zawierają dużo beta-karotenu,
• są źródłem potasu, magnezu, selenu, fosforu, wapnia i kwasu foliowego,
• zawierają również glutation, który wzmacnia układ odpornościowy, wzmacnia wątrobę i wspomaga wypłukiwanie toksyn z organizmu,
• uznawane też są jako silny afrodyzjak

Szparagi mają wspaniały, delikatny smak. Najlepiej smakują posypane tylko solą himalajską i lekko polane rozpuszczonym masłem. Francuzi najczęściej jadają szparagi z majonezem.

Jak je można przyrządzać?

• najprościej na parze lub ugotowane,
• grillować,
• podsmażać,
• dodawać do tarty, makaronu
• przyrządzić zupę krem
• lub jako dodatek do sałatek

Niżej znajdują się przepisy mojego autorstwa z wykorzystaniem szparagów. Korzystajcie póki sezon trwa

Zapiekane szparagi z łososiem

Pieczone szparagi w szynce

Zupa szparagowa